Vroeger, toen ik een jaar of 9 was en heerlijk van mijn lagere school periode aan het genieten was, gebeurde er wat op school waar ik afgelopen week aan moest denken.

In mijn klas had ik een jongetje Raymond. Raymond en ik hadden altijd een dingetje. We reageerden altijd zo lekker op elkaar.
Raymond omdat hij stoer was. Ik omdat ik daar eigenlijk maling aan had. Ik had altijd maling aan ieder zijn mening. Ik deed toch wel mijn eigen ding. Ging iedereen basketballen, dan ging ik voetballen. En andersom natuurlijk.
Deze afkeer van wat ze nu groepsdruk noemen zorgde ervoor dat Raymond en ik elkaar niet zo goed lagen. Dit is dan ook wel regelmatig op een handgemeen uitgekomen, waarbij de juf of meester meestal moest ingrijpen.

Ik kan me een voorval herinneren waarbij Raymond iets deed, en ik tegen iedere verwachting in met hem meedeed. Het zou best kunnen zijn dat we samen een ander aan het plagen waren. Ja, ik weet het zeker. We waren een andere klasgenoot aan het plagen. Dit was Guido.
Guido was een jongen, net zoals ik, een beetje op zichzelf. Maar in onze ogen op dat moment ook een beetje raar. Guido had een heel dikke bril, en at in de klas altijd paprika, groene paprika. Guido was een beetje onze gemene deler. Als Raymond en ik elkaar niet aan het koeieneren waren, waren we wel met Guido bezig.

Zo ook op een zeker dag. Wij hadden onze focus weer eens op Guido gelegd. Guido onderging onze steekjes met lede ogen. Het waren kleine plagerijen. Geen heel schokkende pesterijen denk ik. Echter kwam er een moment dat de meester het zat was. Raymond kreeg straf. En omdat ik mij hier op dat moment ook mee bezig hield, ik ook. Hier was niet onder uit te komen. Wij verdienden samen straf. Klaar uit!

Zoals ik in mijn eerste zin al aangaf moest ik hier afgelopen week aan denken tijdens het kijken van het nieuws. Dit nieuwsitem ging, hoe kan het ook anders, over corona. Corona, maatregelen en het opvolgen van de aangegeven preventiemaatregelen.
Vorige week is Minister van Justitie en Veiligheid Ferd Grapperhaus gelukkig in het huwelijksbootje gestapt met zijn kersverse vrouw Elisabeth.. Dit is natuurlijk een heel heugelijke dag. Ik wens hen dan ook alle geluk van de wereld toe! Maar……
Er ging wat fout op deze bewuste dag.

Tijdens hun foto waarop zij samen met de gasten een bruiloftsfoto maken, wordt geen anderhalve meter aangehouden.

Minister Grapperhaus geeft aan dat zij alleen met de foto de anderhalve meter regel per ongeluk hebben geschonden. Met het feestje is dit niet gebeurd. Ook tijdens de felicitaties hebben zij keurig de anderhalve meter aangehouden.
Grapperhaus bied voor het foto moment uiteraard zijn nederige excuses aan. Hiermee moet de kous zijn afgedaan.

Dit vindt ook onze minister president Mark Rutte.
In zijn 20 minuten durende verdedigende relaas tegen over de critische vragen van de media geeft hij heel duidelijk aan dat minister Grapperhaus “een foutje” heeft gemaakt. Een foutje welke ieder ander ook zo maar zou kunnen maken. Rutte is niet van mening dat de geloofwaardigheid van de minister op het spel staat.
Op de vraag of Grapperhaus een asociale Nederlander is, geeft Rutte het antwoord “Nee Natuurlijk niet!”.
Echter een quote uit de tekstuele versie van de persconferentie van 23 maart 2020 laat zien dat minister Grapperhaus in zijn eigen bewoording vrij asociaal is bezig geweest.

“Maar afgelopen weekend – u heeft het kunnen zien – moest de politie er op sommige plaatsen toch aan te pas komen om mensen weg te sturen. Omdat ze met veel te veel en veel te dicht op elkaar buitenshuis waren. En dat is een – ik zeg het keihard – dat is een slordige, laconieke en daarmee asociale manier van omgaan met maatregelen. Het kost levens. Onnodig. En tegen die mensen zeg ik: gebruik je gezonden, maatschappelijke verstand.”

Echter, niet alleen Grapperhaus heeft een fout begaan. Ook Koning Willem Alexander Heeft zich in een moment laten meeslepen in het moment.

Uiteraard geheel begrijpelijk. De ander halve meter maatschappij, de maatschappij waarin ons kabinet aangeeft dat dit voorlopig het nieuwe normaal is, is niet normaal. Dit is bijna niet te voorkomen.
Onze vorst is het hier ook mee eens. In de toespraak van de koning tijdens dodenherdenking op de Dam 4 mei 2020, zei hij het volgende: “Niet ‘normaal’ maken wat niet normaal is”

Niettemin heeft ons kabinet met Grapperhaus als minister van Justitie en Veiligheid ons deze “nieuwe normaal” regels opgelegd. Regels waar iedereen zich aan dient te houden.
Door dit beleid worden er op dit moment dikke boetes uitgedeeld. Personen worden op straat beboet, horecaondernemers kunnen maar net het hoofd boven water houden en worden gesloten als er maar dan ook “iets fout gaat”en Kinderfeestjes worden met een brute overmacht ten einde gebracht (dezelfde tijd als de huwelijksvoltrekking van Grapperhause een paar kilometer verder).

Nu vraag ik mij af; Onze minister welke hier verantwoordelijk voor is, de persoon welke politie en handhaving moet aansturen, welke ervoor moet zorgen dat iedereen zich aan deze nieuw opgelegde regels houdt, heeft hij nog de geloofwaardigheid om zijn functie te blijven aanhouden? Of is dit een gevalletje de pot verwijt de ketel…..

Zij dronken een glas, zij deden een plas en lieten de alles zoals zij was

But that’s my opinion.

Jake!